Kasteelke Meerlo

Huis Meerlo, waarvan de vroegste melding dateert uit 1457, was de bakermat van het aanzienlijke geslacht Van Mirlaer.

De groeiende macht van deze familie was mede te danken aan de gunstige huwelijken die met erfdochters uit de buurt werden gesloten. Blijkens de overlevering zou het kasteel tijdens de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) door brand helemaal zijn verwoest en vervolgens aan het einde van het Twaalfjarig Bestand (1609-1621) zijn herbouwd, zij het kleiner en vermoedelijk met gebruikmaking van het muurwerk van het oude kasteel. Van deze herbouw getuigen de muurankers op het poortgebouw met het jaartal 1619 nog steeds. In 1752 was er weer een brand, waarbij alleen het houtwerk verloren ging.

In de 19de eeuw is 't Kasteelke enige tijd  in handen geweest van vrouwen. Na het overlijden van de laatste barones De Cocq van Haeften in 1877 erfden de tweelingzonen van zaakwaarnemer Daniël Nab het huis. Het contact tussen de ongehuwde barones en haar knecht moet heel goed zijn geweest. Blijkens het testament was ze ook bang om levend begraven te worden, want ‘driemaal moet mijn dokter mijn lijk komen visiteren of de dood wel werkelijk daar is’. Meer dan een eeuw later is het ‘t Kasteelke ernstig in verval en wordt het  in 1984 door Stichting Nieuwland gekocht om, conform de doelstelling van de stichting, te restaureren en te behouden voor het nageslacht.

Tegenwoordig is ’t Kasteelke een vakantieverblijf: er worden twee vakantieappartementen verhuurd. Ook is een deel een woonhuis.